fonda
love in portofino çalan yurttaki gariban odamın izbe köşesinde, buz gibi
günlük süt ve
çikolata parçaçıklı kurabiye ile kendimi şımartmak için, romantik ve vahşi ortamımı hazırladım.
doyumsuz lezzetin tanımı olan kurabiye - süt koalisyonunun hazzına erişmek için; önce onları seviştirmem gerektiğini, tatlarını birbirlerine sunmak için açığa çıkarttıkları vakit de, reklam filmlerindeki gibi slow motion halde arzulu bir şekilde onları tüketmem gerektiğini çok iyi biliyorum. umarım şehvaniyeti yüksek bu işlem sırasında kendimi kaybetmem ve her şey planladığım gibi gerçekleşir de hazzın nirvanasına ulaşırım.
doruklara sevdalandığım bugünde, tanrıdan elimde bulunan kurabiyelerin ağzımda basın açıklaması bile yapmadan olaysız bir şekilde dağılmalarını, olur da slogan atmaya başlarlarsa içeceğim sütün toma işlevi görüp kalabalığa rağmen olayları kusursuz bir şekilde yatıştırmasını diliyorum. gazamız mübarek olsun..
(bkz: vira bismillah)
edit: mission complete..